คะแนน 10/10
หนังอนิเมชั่นภาพสวยๆจาก Shinkai Makoto ที่กำลังเป็นกระแสอยู่ตอนนี้ หลายๆสำนัก หรือเพจรีวิวดังๆ ต่างอวยกันออกนอกหน้ามาก ผมแนะนำว่า อย่าไปเชื่อคำอวยของใครต่อใครให้มาก ดูหนังเรื่องนี้อย่าคาดหวังตามแรงอวย เพราะความสนุกของคนเรามันไม่เท่ากัน บางคนดูเรื่องนี้แล้วชอบ บางคนไม่ชอบก็มี จงไปพิสูจน์ด้วยตัวเองและอย่าคาดหวังกับอะไรมากมาย
ตัวหนังนั้นในช่วงแรกแทบเกือบหลับ เพราะมันยังไม่มีอะไร แต่พอพยายามกลั้นตาไม่ให้ปิดเพื่อดูต่อ พบว่าหนังค่อยๆชวนให้น่าติดตามขึ้นทีละนิดๆ จนไปกลางเรื่องนั้น หนังได้เผยปมเรื่องราวให้ชวนน่าติดตามว่ามันจะจบยังไง จบแบบไหน มุขตลกที่ค่อยๆใส่มาในระหว่างเรื่องนั้น ดูพอดีๆ การเกลี่ยบทของตัวละครให้คู่พระนางนั้นก็เกลี่ยได้พอดีๆ ไม่มีใครมากหรือน้อยเกินไป การกระทำของตัวละครดูมีเหตุผลดี ไม่มีการกระทำที่งี่เง่าไร้เหตุผลโผล่ออกมาให้เห็นแบบในอนิเมชั่นเรื่องอื่นๆ(แน่นอนว่าต้องมีคนสงสัยว่าทำไมถึงไม่โทรศัพท์หากัน คำตอบมันมีเหตุผลของมันอยู่แล้วครับ) อีกทั้งฉากต่างๆ ถูกใส่รายละเอียดมาได้ครบและสวยมากๆ เพลงประกอบนั้นก็เพราะ การเล่าเรื่องได้ถ่ายทอดเรื่องราวและวัฒนธรรมความเชื่อของญี่ปุ่นได้ออกมาเป็นอย่างดี ทั้งบ้านนอกที่ไม่มีอะไรเลย แม้แต่คาเฟ่ หรือรถไฟที่นานๆมาที กับการตัดสลับให้เห็นชีวิตของคนเมืองหลวงอย่างโตเกียว ที่อาหารนั้นราคาแพงโคตรๆ ส่วนเนื้อเรื่องอยู่ระดับพอดีๆ คืออิ่มกำลังดี ไม่แน่นเกินไป ไม่มีส่วนที่หนักแน่นจนรู้สึกปวดตับ ได้ครบทั้งอารมณ์เฮฮา สุข ทุกข์ เศร้า เหงา ทุกอย่างมันลงตัวพอดี
สรุป – อย่างที่บอกไว้ว่าความสนุกของคนเราไม่เท่ากัน ถึงผมดูมันจะไม่อิน หรือร้องไห้ตามที่เพจอวยทั้งหลายบอก แต่ก็นับเป็นอนิเมชั่นที่ลงตัวและกลมกล่อมในหลายๆด้าน ซึ่งก็ไม่รู้จะหาข้อเสียอะไรมาติหรือหักลบคะแนนได้เลย